I
A cantiga
de amigo (301K) by the thirteenth-century
Galician troubadour Martim Codax, from the CD "The
Pilgrimage to Santiago," New London Consort, directed by
Philip Pickett (London: L'Oiseau-Lyre, 1991) no. 433 150-2, track
9: i). Lyrics from the selection are in italics.
Ondas do mar de Vigo Se vistes meu amigo E ai Deus se verra cedo. Ondas do mar levado Se vistes meu amado E ai Deus se vera cedo. Se vistes meu amigo O porque eu sospiro E ai Deus se verra cedo. Se vistes meu amado Porque ei gran coidado E ai Deus se verra cedo?
II
Por fazer romaria, pug' en meu coraçon a Santiag' un dia ir fazer oraçon, e por veer meu amigo logu' i. E, se fezer [bon] tempo e mia madre non fôr, querrei andar mui leda, por parecer melhor e por veer meu amigo logu' i. Quer' eu ora mui cedo provar se poderei ir queimar mias candeas con gran coita que ei, e por veer meu amigo logu' i. --Airas Corpancho
III
Ai, Santiago, padron sabido, vos mi-adugades o meu amigo! Sobre mar ven quen frores d'amor ten! Mirarei, madre, as torres de Geen! Ai, Santiago, padron provado, vos mi-adugades o meu amado! Sobre mar ven quen frores d'amor ten! Mirarei, madre, as torres de Geen! --Pai Gomez Charinho
IV
A Santiago' en romaria ven el-rei, madr', e praz-me de coraçon por duas cousas, se Deos me perdon, en que tenho que me faz Deos gran ben: ca veerei el-rei que nunca vi e meu amigo que ven con el i. --Arias Nunes
V (Pastorela)
Quand' eu un dia fui en Compostela en romaria, vi u~a pastor que, pois fui nado, nunca vi tan bela, nen vi a outra que falasse milhor, e demandei-lhe logo seu amor e fiz por ela esta pastorela. Dix' eu logo: «Fremosa poncela, queredes vos min por entendedor? que vus darei bőas toucas d'Estela e bőas cintas de Rocamador e d'outras dőas, a vosso sabor, e fremoso pano pera gonela.» E ela disse: «Eu non vus queria por entendedor, ca nunca vus vi se non agora, nen vus filharia dőas que sei que non son pera mi; pero cuid' eu, se as filhass' assi, que tal a' 'no mund'a que pesaria. «E, se ve~ess' outra, que lhi diria, se me dissesse «ca per vos perdi meu amigu' e dőas que me tragia»? Eu non sei ren que lhi dissess' ali; se non foss' esto de que me temi, non vus dig' ora que o non faria.» Dix' eu: «Pastor, sodes ben razőada, e pero creede, se vus non pesar, que non est oj' outra no mundo nada, se vos non sodes, que eu sábia amar, e por aquesto vus venho rogar que eu seja voss' ome esta vegada.» E diss' ela, come ben ensinada: «Por entendedor vus quero filhar, e, pois fôr a romaria acabada, aqui d'u sőo natural, do Sar, cuido, se me queredes levar, ir-m' ei vosqu' eu fico vossa pagada.» --Pedr' Amigo de Sevilha
VI (Serventęs moral)
Por que no mundo mengou a verdade,
punhei un dia de a ir buscar;
e, u por ela fui preguntar
disseron todos: "alhur lá buscade,
ca de tal guisa se foi a perder
que non podemos en novas haver
nen já non anda na irmandade."
Nos mosteiros dos frades regrados
a demandei e disseron-m'assi:
"non busquedes vós a verdad' aqui,
ca muitos anos havemos passados
que non morou nosco, per boa fé,
nen sabemos ond'ela agora esté
e d'al havemos maiores cuidados."
E en Cistel, u verdade soía
sempre morar, disseron-me que non
morava i, havia gran sazon,
nen frade d' i já a non conhocia,
nen o abade outro si estar
sol non queria que fôss'i pousar,
e anda já fora da abadia.
En Santiago seend'albergado,
en mia pousada chegaron romeus
preguntei-os e disseron: "par Deus,
muito levade-lo caminh' errado,
ca, se verdade quiserdes achar,
outro caminho conven a buscar,
ca non saben aqui d'ela mandado.
--Airas Nunes, clérigo compostelano
Source: José Joaquim Nunes, Chrestomathia Archaica (Lisbon: Ferreira, 1906), pp. 352-55, 382-83.